Davranım bozukluğu tanısının konabilmesi için belirtilerin, çocuk ve ergenler arasında yaygın olan

yaramaz çocuk nitelemesinden öteye giderek daha sık ve şiddetli olması gerekmektedir. Bu belirtiler;

saldırganlığı ve insanlara veya hayvanlara karşı zalim olmayı, mala zarar vermeyi, yalan söylemeyi ve

hırsızlık yapmayı içermektedir. Bu tür davranışları yapan çocuklarda duyarsızlık ve kötü niyetlilik

görülür ve bu çocuklar davranışlarından dolayı pişmanlık hissetmezler. DB, genellikle okullarda

arkadaşlara, öğretmenlere ve kurallara ayrıca ebeveynlere, akranlara ve yargı sistemine karşı hangi

dışsallaştırma davranışlarının uygun olmayan davranışlar olarak tanımlanacağı ile belirtilmektedir.

Davranım bozukluğu olan çocuklarda kaygı ve depresyon yaygın olarak görülmektedir. Davranım

bozukluğunun sebebini açıklamak için yapılan çalışmalar nöropsikolojik eksiklikleri göstermektedir.

Bu eksiklikler; düşük sözel beceriler, yönetici işleyişte (öngörülebilme, planlama, özdenetim ve

problem çözebilme) zorluklar ve bellek sorunlarıdır. Tedavi yöntemleri arasında aile müdahaleleri ve

çoklu sistem tedavisi yer alır.